حسابداری زبان کسب و کار است و قرار گرفتن در مسیر جهانی شدن مستلزم فراگیری و ارتباط برقرار کردن با زبان های بین المللی می باشد. هیئت استانداردهای حسابداری یا IASB به عنوان یک نهاد مستقل جهانی در سال 2001 با همکاری بزرگترین شرکت های حسابداری، سازمان های حرفه ای و موسسات مالی خصوصی مطرح بین المللی تاسیس گردید و تدوین استانداردهای حسابداری بین المللی و مورد پذیرش کسب و کارهای سراسر جهان را در دستور کار خود قرار دارد.
نتیجه این همکاری حرفه ای، IFRS یا استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی می باشد که تهیه و تدوین صورت های مالی (به عنوان مهمترین خروجی سیستم حسابداری) را در قالب یک استاندارد رسمی و بین المللی امکان پذیر می سازد و تاکنون در بیش از 140 کشور به عنوان روش رسمی گزارش دهی مالی مورد پذیرش و الزامی گردیده است.
بر همین اساس و با الزامی شدن IFRS  از سال 1395 برای بسیاری از شخصیت های حقوقی ایرانی مانند ناشران بزرگ بازار سرمایه، بانک ها و موسسات اعتباری، فراگیری این استانداردها و شناخت نقاط اشتراک و تفاوت های موجود در مقایسه با استانداردهای حسابداری ایران اهمیتی بیش از پیش یافته است.